zwłóknienie w przestrzeni za otrzewną; tętniak w aorcie; złogi w nerkach, których nie można wyeliminować metodami endoskopowymi lub metodą litotrypsji falami uderzeniowymi; proces nowotworowy w przestrzeni za otrzewną. Interwencja endoskopowa. Jest używany podczas wykrywania kamieni, które zakłócają przepływ moczu. Kolka nerkowa (łac. colica renalis) jest charakterystycznym objawem kamicy nerkowej. To choroba, która przyczynia się do odkładania w drogach moczowych lub nerkach nierozpuszczalnych złogów, potocznie nazywanych kamieniami nerkowymi. W początkowej fazie choroba ta przebiega bezobjawowo, a drobne złogi mogą być wydalane z organizmu bez bólu. Jednak w pewnym momencie stają się one zbyt duże i przemieszczają się w stronę moczowodów, przyczyniając się do ich niedrożności. Gromadzący się mocz zaczyna napierać na nerki, co prowadzi do nagłego wzrostu ciśnienia w drogach moczowych. Skutkiem jest nagły i ostry ból w okolicy lędźwiowej. ZOBACZ TEŻ: Urolog – ekspert od zdrowia układu moczowego Przyczyny występowania kolki nerkowej Przyczyną ataku kolki nerkowej jest kamica nerkowa, powodująca niedrożność przewodów moczowych, które zablokowane są przez kamienie przemieszczające się z nerek w kierunku pęcherza. Osoba chora nie może oddać moczu, jednak w dalszym ciągu odczuwa napierające uczucie wypełnienia. Do tej pory nie poznano bezpośredniej przyczyny rozwoju kamicy nerkowej, jednak są istnieją pewne czynniki, które mogą wpływać na gromadzenie się złogów w nerkach. Ryzyko kamicy nerkowej rośnie, gdy często się odwadniamy lub zmuszamy się do wstrzymywania moczu. Wpływ mogą mieć również nawracające stany zapalne układu moczowo-płciowego oraz infekcje bakteryjne, a także stosowanie niektórych leków, w tym wapnia oraz witaminy C i D. Nie bez znaczenia jest skład moczu – nadmiar kwasu moczowego, szczawianów i fosforanów w składzie moczu może sprzyjać powstawaniu złogów. Eksperci wskazują też na predyspozycje genetyczne. Umów wizytę u urologa Jak objawia się kolka nerkowa? Typowym objawem kolki nerkowej jest nagły i bardzo silny ból, odczuwany w okolicy lędźwiowej, który promieniuje do pęcherza, cewki moczowej i zewnętrznej powierzchni uda. Towarzyszą mu również inne dolegliwości, takie jak: bolesne parcie na mocz, potrzeba częstego oddawania moczu, choć w niewielkich ilościach, wzdęcie brzucha, nudności i wymioty, podwyższona temperatura. Ból przy ataku kolki nerkowej jest bardzo trudny do wytrzymania. Dolegliwości te mogą utrzymywać się nawet przez kilka dni i mogą ustąpić samoistnie. Dzieje się tak, gdy złóg przebywający w moczowodzie w końcu trafi do pęcherza i zostanie wydalony na zewnątrz. Jednak objawów kolki nerkowej nie wolno lekceważyć i lepiej od razu zgłosić się do lekarza rodzinnego, który przeprowadzi wstępną diagnostykę i zdecyduje o dalszych krokach leczenia. Lekarz POZ może wypisać skierowanie do urologa – eksperta od chorób układu moczowego. Chcesz się szybko zarejestrować na wizytę do urologa? Zamów wizytę na gdzie znajdziesz tysiące terminów do specjalistów z całej Polski. Metody leczenia kolki nerkowej Rozpoznanie kolki nerkowej u większości pacjentów nie sprawia większych trudności, gdyż objawy są dosyć specyficzne. Lekarz rodzinny może zlecić dodatkowe badania moczu, dzięki którym sprawdzi, czy doszło do rozwoju stanu zapalnego. W diagnostyce kolki nerkowej pomocne są także badania obrazowe. RTG jamy brzusznej pozwala ocenić wielkość kamieni i ich lokalizację, zaś USG jamy brzusznej uwidacznia karmienie w okolicy nerek i moczowodów, które nie są możliwe do zobrazowania w badaniu rentgenowskim. Celem leczenia kolki nerkowej jest przede wszystkim złagodzenie nieprzyjemnych dolegliwości bólowych. W tym celu lekarz może zalecić stosowanie preparatów rozkurczowych i przeciwbólowych. Dodatkowo w okolicy bólu można przyłożyć ciepły termofor. Ważna jest także terapia farmakologiczna, która w zdecydowanej większości przypadków jest skuteczna. Jeżeli ataki kolki nerkowej mają charakter nawracający, konieczne może się okazać usunięcie zalegającego złogu. Kamienie nerkowe przeważnie usuwa się, gdy osiągają średnicę powyżej 6 milimetrów lub wówczas, gdy pacjent uskarża się na częste zakażenia układu moczowego i ból. ZOBACZ TEŻ: USG jamy brzusznej – kiedy należy wykonać? Czy kolce nerkowej można zapobiegać? Nawet jeżeli atak kolki nerkowej minął, w niedługim czasie ból z pewnością powróci. Co można zrobić, by uniknąć tych nieprzyjemnych dolegliwości? Warto przestrzegać zasad, które obowiązują w leczeniu kamicy nerkowej: regularne nawadnianie organizmu (około 2,5 litra płynów dziennie), ograniczenie w diecie produktów bogatych w szczawiany, fosforany , puryny i białko zwierzęce, które sprzyjają powstawaniu kamieni nerkowych, zmniejszenie spożycia soli kuchennej, zwiększenie poziomu aktywności fizycznej. Kolka nerkowa w ciąży Atak kolki nerkowej może się zdarzyć również w okresie ciąży, choć nie oznacza to, że doszło do nagromadzenia złogów w drogach moczowych, a przyszła mama choruje na kamicę nerkową. Wraz z rozwojem ciąży rośnie również macica z rozwijającym się płodem, która zaczyna uciskać na okoliczne organy, w tym np. nerki. W efekcie dochodzi do zastoju moczu, czego skutkiem jest ogromny ból. Kolka nerkowa może nastąpić również w przypadku, gdy ciężarna jest odwodniona lub cierpi na infekcję dróg moczowych. W tym stanie kolki nerkowej tym bardziej nie można lekceważyć. Nieleczona może doprowadzić do rozwoju stanu zapalnego i zakażenia dróg moczowych, co jest szczególnie niebezpieczne dla rozwijającego się płodu. ZOBACZ TEŻ: Dna moczanowa – objawy i leczenie Wszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u lekarza. Kolka nerkowa w ciąży – objawy i leczenie Kolka nerkowa w ciąży pojawia się, gdy zablokowany zostanie przepływ moczu przez drogi moczowe. Najczęściej jej przyczyną jest ucisk nerek przez powiększającą się macicę lub odkładanie się złogów w nerkach, ewentualnie w drogach moczowych. Charakterystycznym objawem kolki nerkowej jest silny ból w dole pleców. Jakie są przyczyny kolki nerkowej w ciąży? Objawy kolki nerkowej w ciąży Jak długo trwa atak kolki nerkowej w ciąży? Diagnostyka kolki nerkowej w ciąży Leczenie kolki nerkowej w ciąży Sama kolka nerkowa w ciąży nie jest groźna dla rozwijającego się w macicy dziecka. Natomiast niebezpieczne są jej powikłania, dlatego konieczne jest odpowiednie leczenie i zapobieganie atakom kolki nerkowej. Profilaktyka obejmuje ograniczenie podaży soli, unikanie potraw tłustych i smażonych, a także odpowiednie nawodnienie organizmu – minimum 2 litry wody na dzień. Jakie są przyczyny kolki nerkowej w ciąży? Kolka nerkowa w ciąży to określenie na dolegliwości, które pojawiają się, gdy dojdzie do zablokowania przepływu moczu przez drogi moczowe. Taka sytuacja powoduje, że wzrasta ciśnienie, zostają wzmożone ruchy robaczkowe oraz dochodzi do skurczu mięśniówki moczowodu. Schorzenie to pojawia się najczęściej w II lub III trymestrze ciąży. Najczęstszą przyczyną kolki nerkowej w ciąży jest kamica nerkowa, czyli schorzenie, które charakteryzuje się powstawaniem złogów w drogach moczowych (kamieni nerkowych). Są one zbudowane ze związków chemicznych, które znajdują się w moczu. Sprzyja temu zastój moczu, jego nieprawidłowy odczyn, a także przyjmowanie zbyt małej ilości płynów. Atak kolki nerkowej w ciąży jest wywołany uciskiem powiększonej macicy na drogi moczowe. Wówczas objawy mogą pojawić się u kobiet, które nigdy wcześniej nie miały problemów z nerkami. Zdarza się to jednak rzadko. Objawy kolki nerkowej w ciąży Objawy kolki nerkowej w ciąży są charakterystyczne. Przede wszystkim pojawia się bardzo silny ból zlokalizowany w dole pleców. Może on promieniować do pachwin oraz krocza. Opisywany jest jako tępy i rozdzierający. Dolegliwości zwykle bywają umiejscowione po jednej stronie ciała. Są one na tyle silne, że ograniczają, a nawet uniemożliwiają codzienną aktywność. Poza bólem mogą pojawić się także inne objawy kolki nerkowej w ciąży. Są to: podwyższona temperatura ciała, mdłości lub wymioty, dreszcze, bolesne parcie na pęcherz, krwiomocz, znaczne pogorszenie samopoczucia. Jak długo trwa atak kolki nerkowej w ciąży? Atak kolki nerkowej najczęściej pojawia się nagle. Może on trwać kilka godzin i z czasem słabnąć. Niekiedy dolegliwości utrzymują się przez kilka dni – do momentu, aż drogi moczowe zostaną odblokowane. W niektórych przypadkach konieczna jest hospitalizacja. Diagnostyka kolki nerkowej w ciąży Kobieta, u której pojawią się objawy kolki nerkowej w ciąży, powinna zgłosić się do lekarza. Samo schorzenie w żaden sposób nie zagraża rozwijającemu się płodowi. Natomiast groźne są jego powikłania, dlatego konieczne jest wykonanie badań i wdrożenie odpowiedniego leczenia. W diagnostyce kolki nerkowej w ciąży wykorzystuje się badanie ultrasonograficzne (USG). Ze względów bezpieczeństwa inne techniki (zwłaszcza te, które wymagają zastosowania promieni rentgenowskich) stosuje się wyłącznie w skomplikowanych przypadkach. Leczenie kolki nerkowej w ciąży Leczenie kolki nerkowej w ciąży polega na łagodzeniu nieprzyjemnych objawów. Lekarz może przepisać leki rozkurczowe i przeciwbólowe, których przyjmowanie nie wpłynie na płód. Zalecane są również ciepłe okłady na okolicę lędźwiową kręgosłupa, odpowiednie nawadnianie organizmu, ciepłe kąpiele, a także spacery – ruch wspomaga odblokowanie moczowodu i zapobiega zastojowi moczu. W większości przypadków takie leczenie kolki nerkowej wystarcza, ponieważ złogi są wydalane samoistnie. W niektórych przypadkach konieczna jest hospitalizacja i założenie cewnika moczowodowego, który ułatwi odpływ moczu. Zabiegi usunięcia kamieni, np. litotrypsja pozaustrojowa (rozbicie złogów falami ultradźwiękowymi), nie są przeprowadzane w ciąży. Zobacz również: Przyczyny bezsenności we wczesnej ciąży Kamica nerkowa – objawy, przyczyny i leczenie kamieni nerkowych Kamica nerkowa charakteryzuje się dolegliwościami bólowymi i dyskomfortem w jamie brzusznej, mogą pojawić się też nudności i wymioty. Objawy kamicy nerkowej spowodowane są obecnością kamieni nerkowych w drogach moczowych. Dieta przy kamicy nerkowej powinna uwzględniać przede wszystkim zwiększoną podaż płynów. Szczegółowe zalecenia dietetyczne zależą od rodzaju kamicy. Co to jest kamica nerkowa wydaje się prostym pytaniem, jednak nie wszyscy są świadomi istnienia różnych jej rodzajów. Do najczęstszych postaci schorzenia należy kamica nerkowa szczawianowo-wapniowa, fosforanowo-wapniowa, moczanowa, cystynowa oraz struwitowa. Kamice nerkowe dzieli się ze względu na skład chemiczny, ale także na cechy fizyczne, etiologię i lokalizację złogu. Zgodnie z aktualną klasyfikacją ICD-10, wyróżnia się kamicę nerki, moczowodu, a także kamicę nerki z kamicą moczowodu oraz kamicę moczową. Kamica moczowa charakteryzuje się obecnością piasku lub kamieni w nerkach lub drogach moczowych. Przyczyny piasku w nerkach, a w dalszych etapach choroby – także kamieni nerkowych, mogą być związane z zaburzeniami metabolicznymi, głównie z hiperkalciurią lub innymi, genetycznie uwarunkowanymi zaburzeniami. Powodem schorzenia jest też odkładanie się soli wapnia, np. szczawianów wapnia lub fosforanu wapnia. Rzadziej piasek w nerkach jest wynikiem krystalizacji kwasu moczowego. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że małe złogi piasku pojawiają w organizmie człowieka często, ale usuwane są z moczem prawie natychmiastowo. Tylko w nielicznych przypadkach piasek zalega w drogach moczowych, a w efekcie dalszej krystalizacji i tworzenia większych złogów tworzą się kamienie nerkowe. Dlatego też jedynie 10 proc. mieszkańców Polski cierpi na kamicę nerkową. Kiedy powstaje kamień nerkowy? Przyczyny kamicy nerkowej to – poza określonymi sytuacjami, sprzyjającymi tworzeniu kamieni nerkowych określonego typu – niewystarczające nawodnienie organizmu, a tym samym – zbyt mała diureza. Produkowanie małych objętości moczu uniemożliwia przepłukiwanie dróg moczowych i wydalanie kryształów czy drobnego piasku – a w konsekwencji powstają kamienie nerkowe. Kamienie nerkowe mogą powstać w efekcie krystalizacji rozmaitych związków. U większości osób przeważają kamienie zbudowane ze szczawianów i związków wapnia, a najrzadziej spotykane są kamienie cystynowe. Rodzaje kamieni nerkowych są następujące: kamienie nerkowe wapniowe, powstające w efekcie nadmiernego wydalania wapnia z moczem – wówczas przyczyna kamicy nerkowej wapniowej to m. in. nadczynność przytarczyc, inne przyczyny kamicy wapniowej to nadmiar szczawianów w moczu oraz zasadowy odczyn moczu, kamienie nerkowe szczawianowe, powstające w przebiegu zaburzeń metabolizmu szczawianów oraz nadmiernego spożycia szczawianów wraz z dietą (szczaw, szpinak, rabarbar, kakao, mocna herbata, czekolada, konserwy rybne i mięsne), kamienie nerkowe moczanowe, czyli złogi z kwasu moczowego, powstałe przede wszystkim u osób z wrodzonym zaburzeniem metabolizmu puryn (np. zespołem Lescha-Nyhana) oraz spożywających produkty bogate w puryny (mięso), kamienie nerkowe fosforanowe, które powstają głównie w przebiegu zakażeń dróg moczowych bakteriami Klebsiella, Proteus czy Psudomonas, którym towarzyszy alkalizacja moczu, kamienie nerkowe cystynowe, pojawiające się u osób z wrodzonymi zaburzeniami metabolizmu cystyny. Kamica nerkowa – przyczyny powstawania kamieni Tworzeniu się kamieni nerkowych sprzyjają błędy żywieniowe (np. niedostateczna ilość przyjmowanych płynów, dieta wysokobiałkowa, nadmierne spożycie soli i czerwonego mięsa) oraz przyjmowanie leków lub suplementów diety zakwaszających mocz (np. wysokich dawek witaminy C). Wśród czynników ryzyka kamicy nerkowej, stanowiących częste przyczyny kamicy nerkowej wymienia się także niektóre choroby: schorzenia układu moczowego, zwłaszcza nawracające infekcje dróg moczowych oraz zastój moczu; schorzenia układu pokarmowego, np. choroba Leśniowskiego-Crohna, zespół złego wchłaniania; schorzenia układu kostno-stawowego, np. dna moczanowa, osteoporoza; zaburzenia hormonalne np. nadczynność przytarczyc; schorzenia nowotworowe, zwłaszcza z przerzutami do kości. Zwiększone ryzyko rozwinięcia kamicy nerkowej występuje w przypadku predyspozycji genetycznych, czyli wrodzonych skłonności do tworzenia nierozpuszczalnych złogów w drogach moczowych. Kiedy jeszcze mogą powstać kamienie nerkowe? Przyczyny to wady anatomiczne układu moczowego, sprzyjające zastojowi moczu. Dolegliwości związane z atakiem kamicy nerkowej bywają tak dotkliwe, że chorzy często zgłaszają się po pomoc na szpitalne oddziały ratunkowe. Objawy kamicy nerkowej u mężczyzn i u kobiet są spowodowane przesuwaniem się kamienia i silnym skurczem mięśni gładkich moczowodu. Wśród dolegliwości dominuje silny i nawracający ból kolkowy, który promieniuje do pachwiny. Bolesność oraz nasilone napięcie mięśniówki występuje po stronie kolki. Ból jest tępy i promieniujący, o bardzo dużym nasileniu. Atak kamicy nerkowej to nie tylko ból. W trakcie napadu kolki mogą pojawić się nudności i wymioty oraz spadki ciśnienia tętniczego z omdleniami włącznie. Pojawienie się gorączki i dreszczy świadczy o towarzyszącej infekcji bakteryjnej, a krwiomoczu ‒ o uszkodzeniu śluzówki dróg moczowych. Gdy dojdzie do zwężenia lub całkowitego zamknięcia światła dróg moczowych przez kamienie nerkowe, objawy to: potrzeba ciągłego oddawania moczu, parcie na mocz, brak możliwości oddania moczu. Objawy kamicy nerkowej zwykle mają charakter nawrotowy. W przypadku braku podjęcia odpowiedniego leczenia, prawdopodobieństwo nawrotu wynosi od kilkunastu do kilkudziesięciu procent w ciągu 10 kolejnych lat. W przypadku choroby takiej jak kamica nerkowa, objawy i przyczyny są podobne u kobiet i mężczyzn. Jednak to u mężczyzn, zwłaszcza po 30 roku życia, kamica nerkowa jest rozpoznawana kilkakrotnie częściej. U kobiet, ze względu na częstsze infekcje dróg moczowych, dominuje kamica struwitowa. U kilku procent chorych kamica nerkowa (najczęściej struwitowa) może prowadzić do schyłkowej niewydolności nerek, będącej wskazaniem do dializoterapii. Co czwarty pacjent z objawami kamicy nerkowej wymaga leczenia zabiegowego, ponieważ ze względu na dużą wielkość kamienia nie jest możliwe jego samoistne wydalenie. Ponadto wskazane jest trzymanie się odpowiednich zaleceń dietetycznych, czyli przyjmowanie zwiększonej ilości płynów oraz unikanie spożywania produktów sprzyjających tworzeniu się kamieni nerkowych. Kamica nerkowa u dzieci – objawy i przyczyny Kamica nerkowa u dzieci występuje znacznie rzadziej niż u dorosłych. Objawy kamieni nerkowych u dzieci są takie, jak u dorosłych. Przyczyny kamicy nerkowej u dzieci to wrodzone wady układu moczowego, sprzyjające rozwojowi zakażeń dróg moczowych oraz zastojowi moczu. Inne przyczyny kamicy u dzieci to także zbyt niska podaż płynów oraz dieta bogata w sól czy czerwone mięso. Kolka nerkowa w ciąży pojawia się na skutek zastoju moczu w przewodach moczowych. Ataki związane są nie tylko z obecnością kamieni, ale również zbyt małą podażą płynów. Ponieważ przyszłe mamy mają ograniczone możliwości terapeutyczne, to przy atakach kolki nerkowej w ciąży leczenie musi być ograniczone do zwiększenia ilości przyjmowanych płynów, bezpiecznego dla maluszka przeciwbólowego paracetamolu i środków rozkurczowych. Należy zgłosić się do lekarza lub szpitala. Rodzenie kamieni nerkowych – ile trwa? Dokładny czas ataków kolki nerkowej trudno określić, ponieważ jest to kwestia indywidualna. W zasadzie dolegliwości w postaci bólu powinny zniknąć samoistnie w momencie wydalenia kamieni z przewodów moczowych. Ogólnie rzecz biorąc, im dłużej trwa pozbywanie się złogów, tym dłużej chory cierpi. Wydalanie kamieni z przewodów moczowych nie jest proste, dlatego niektóre ataki kolki nerkowej trwają nawet po kilka dni. Z medycznego punktu widzenia trudno określić, ile trwa kolka nerkowa. Przesuwanie się kamienia nerkowego wzdłuż dróg moczowych, aż do jego wydalenia określanego jest jako rodzenie kamieni nerkowych. Jak długo rodzi się kamień nerkowy? Wszystko zależy od wielkości kamienia i jego położenia. Kamienie nerkowe o średnicy do 5 – 7 mm mogą być usunięte samoistnie. Jak urodzić kamień nerkowy? Przyjmować dużo płynów, stosować leki i zioła pobudzające diurezę oraz środki rozkurczowe. Można pomóc grawitacji, skacząc na skakance czy schodząc po schodach – ułatwia to przesuwanie się w dół złogów zalegających w drogach moczowych. Gdy zakończy się rodzenie kamienia nerkowego, objawy bólowe ustępują natychmiast. Większe kamienie nerkowe nie mogą być wydalone samoistnie i zazwyczaj wymagana jest interwencja lekarska. Kamienie nerkowe – leczenie kamicy Kamice nerkową diagnozuje się na podstawie objawów klinicznych, ogólnego badania moczu oraz wyników badania obrazowego. Schorzenie może być rozpoznane w oparciu o przeglądowe badanie rentgenowskie (RTG), urografię, badanie ultrasonograficzne (USG) lub tomografię komputerową jamy brzusznej i miednicy małej. Jak leczyć kamicę nerkową? W przypadku schorzenia, jakim jest kamica nerkowa, leki stosowane są objawowo, w celu złagodzenia objawów napadu kolki nerkowej. W celu doraźnego zniesienia dolegliwości bólowych stosuje się leki o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i/lub rozkurczowym. W dolegliwościach o małym nasileniu są to niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. naproksen, ibuprofen, kwas acetylosalicylowy), a także paracetamol. Spośród leków o działaniu rozkurczowym dostępna jest drotaweryna, hioscyna lub papaweryna. W nasilonych dolegliwościach zwykle podaje się silniejsze leki na kamicę nerkową, dożylnie lub domięśniowo. Spośród niesteroidowych leków przeciwzapalnych najczęściej stosuje się ketoprofen lub diklofenak, a spośród opioidów, tramadol lub morfinę, w monoterapii lub w kombinacji ze środkiem działającym spazmolitycznie na mięśniówkę gładką dróg moczowych. Ułatwia to samoistne usuwanie kamieni nerkowych. W leczeniu kamicy nerkowej stosuje się również leczenie inwazyjne, które ma na celu rozbicie kamieni nerkowych na mniejsze fragmenty i ułatwienie ich wydalenia z układu moczowego. Leczenie operacyjne jest rzadko stosowane, większe zastosowanie znalazły metody endoskopowe, takie jak nefrolitotrypsja przezskórna i litotrypsja ureterorenoskopowa, a także litotrypsja pozaustrojowa. Są to metody na skuteczne rozbijanie kamieni nerkowych, wymagające zastosowania krótkotrwałego znieczulenia ogólne. Takie zabiegu pozwalają na mało inwazyjne usuwanie kamieni nerkowych. Jak oczyścić nerki z piasku i kamieni? W przypadku piasku w nerkach zarówno u dzieci, jak i u każdej osoby dorosłej poleca się picie dużej ilości płynów (przynajmniej 2, a najlepiej 4 litry dziennie). Jeśli kamienie są małe, zostaną one usunięte wraz z moczem, szczególnie, gdy są ułożone blisko pęcherza. Jak rozpuścić kamienie nerkowe? Środowisko zasadowe ułatwia rozpuszczanie kamieni, pH moczu w granicach 7–7,2 uzyskiwane jest albo przez podawanie soli potasu i sodu, albo w postaci cytrynianu lub wodorowęglanu sodu. Można też zwiększyć wydzielanie moczu poprzez domowe sposoby, a mianowicie picie odwarów i naparów z ziół o działaniu moczopędnym. Najskuteczniejsze zioła na kamienie nerkowe to liść brzozy, ziele skrzypu polnego, korzeń lubczyku, korzeń i owoc pietruszki, liście pokrzywy czy kłącza perzu. Kamica nerkowa – dieta zapobiegająca powstawaniu kamieni Dieta przy kamicy nerkowej zależy przede wszystkim od jej rodzaju. Jednak istnieje grupa zaleceń dietetycznych, z których skorzystać może każdy cierpiący z powodu tej dolegliwości. Jaka jest najlepsza dieta w kamicy nerkowej? Jadłospis zaleca przyjmowanie zwiększonej ilości wody, tak aby dzienna objętość wydalanego moczu przekraczała 2 litry. Płyny należy podawać w formie naparów z surowców roślinnych (np. z ziela skrzypu, liścia brzozy, liścia borówki brusznicy czy liścia pokrzywy), polecana jest też słaba herbata, herbatki owocowe, przegotowana woda oraz soki owocowe, zwłaszcza z cytrusów. Wyjątek stanowi sok grejpfrutowy, który może przyczyniać się do powstawania kamieni nerkowych. Ponadto, zwraca się uwagę, aby płyny przyjmować także przed snem, w celu rozcieńczenia moczu w godzinach nocnych. Przeciwwskazana jest mocna herbata i mocna kawa. A co z piciem piwa? Gdy pojawia się kamica nerkowa, piwo nie jest najlepszym wyborem. Owszem, działa moczopędnie, ale jednocześnie zwiększa ryzyko zwiększonego wydalania z moczem kwasu moczowego. Dieta w kamicy nerkowej obejmuje ograniczenie spożywania soli kuchennej i produktów z nią bogatych. Niepożądane w diecie są środki spożywcze zawierające glutaminian sodu, a także produkty typu instant (zupy, sosy) oraz czekolada i kakao. Właściwa dieta na kamicę nerkową szczawianowo-wapniową charakteryzuje się zmniejszoną podażą produktów bogatych w kwas szczawiowy (np. szczaw, rabarbar, szpinak, szparagi). Wśród produktów przeciwwskazanych znajdują się konserwy mięsne i rybne, smalec, słonina, margaryny twarde, a także ostre przyprawy. Natomiast, zaleca się zwiększyć spożycie produktów z dużą zawartością magnezu, cytrynianów oraz fosforanów. Szczególnie polecane są soki owocowe, owoce cytrusowe, miód, a także pełnoziarniste produkty zbożowe, otręby, płatki, kasze i ryż. Gdy pojawiają się fosforanowo-wapniowe kamienie nerkowe, dieta zakłada ograniczone przyjmowanie alkalicznej wody mineralnej, nasion roślin strączkowych, a także produktów bogatych w kwas szczawiowy. W przypadku nadwagi lub otyłości przeciwwskazane są produkty zbożowe z białej mąki, a także mąka pszenna, płatki kukurydziane oraz kasza manna. Niezalecane jest również mleko i przetwory mleczne (np. twarogi i żółte sery pełnotłuste, sery pleśniowe, jogurty zawierające cukier). W przypadku kamicy moczanowej zalecana jest dieta mleczno-jarska. Zaleca się zmniejszenie podaży puryn w diecie, czyli związków obficie występujących w podrobach, baraninie, wieprzowinie, a także roślinach strączkowych. Przeciwwskazane są ryby ( szproty, śledzie, sardynki), a także zupy przyrządzone na wywarach mięsnych i grzybowych. Prawidłowo dobrana dieta na kamicę nerkową cystynową polega na ograniczenie podaży w diecie takich aminokwasów, takich jak cystyna i metionina, które występują obficie w mięsie i jego przetworach, a także w rybach, jajach i soi. Bibliografia: Choroby wewnętrzne. Kompedium Medycyny Praktycznej, pod red. A. Szczeklika i P. Gajewskiego; Medycyna Praktyczna 2010 Althof S., Kindler J., Atlas osadów moczu; Wydawnictwo Medyczne Sapota 2005 Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Kamica nerkowa – przyczyny i leczenie Kamica dróg moczowych to choroba przewlekła z nawracającymi epizodami kolki nerkowej. Choć uciążliwa, to przy odpowiednim leczeniu i stosowaniu środków zapobiegawczych, można z nią na co dzień bezproblemowo funkcjonować. Jakie są przyczyny kamicy nerkowej, kiedy pojawiają się jej objawy i jak wygląda leczenie? Jakie nawyki należy wdrożyć, aby zapobiec nawrotom choroby? Podpowiadamy. Co to jest kamica nerkowa? Kamica nerkowa (określana także jako kamica moczowa) to choroba układu moczowego związana z obecnością złogów (kamieni moczowych) w nerkach i przewodach moczowych. Kamienie składają się ze związków chemicznych, które fizjologicznie znajdują się w moczu w formie rozpuszczonej. Jednak w pewnych sytuacjach ich stężenie jest wyższe od prawidłowego i dochodzi do ich wytrącania się w formie kryształków. Gdy kamienie są drobne, wówczas mówi się o „piasku w nerkach”, z czasem łączą się w większe, prowadząc do powstania kamieni moczowych (złogów). W zależności od składu kamieni (mogą być zbudowane ze szczawianu lub fosforanu wapnia, kwasu moczowego, fosforanu magnezowo-amonowego lub cystyny) wyróżnia się różne typy kamicy nerkowej. Objawy jednak są bardzo zbliżone w każdym typie. Kamica dróg moczowych to jedna z najczęściej występujących chorób układu moczowego, dotyka częściej mężczyzn niż kobiet, a pierwsze objawy są odczuwalne u osób w wieku od 20. do 30. roku życia. Największa zachorowalność notowana jest u osób w wieku 30-40 lat. To choroba nawracająca – po usunięciu kamieni z dróg moczowych, po pewnym czasie mogą tworzyć się nowe. Kamica nerkowa – przyczyny Nie jest do końca znana bezpośrednia przyczyna powstawania kamicy nerkowej. Wiadomo jednak, że istnieje szereg czynników, które mogą sprzyjać tworzeniu się kamieni moczowych, należą do nich: zbyt niski poziom nawodnienia organizmu (picie zbyt małej ilości płynów, nadmierne pocenie się) skutkuje wyższą koncentracją moczu, co sprzyja wytrącaniu się kryształów, predyspozycje genetyczne, niektóre choroby nerek, wysokie stężenie substancji tzw. kamicorodnych (np. wapnia, fosforanów, szczawianów, kwasu moczowego) – w dużej mierze zależne od diety, od stosowanych leków i od współwystępowania zaburzeń metabolicznych w organizmie, nawracające infekcje układu moczowego, zastój moczu, długotrwałe unieruchomienie, spowodowane np. chorobą. Kamica nerkowa – objawy Choroba przez wiele lat może się rozwijać bezobjawowo. Obecność i tworzenie się kamieni w nerkach lub drogach moczowych początkowo nie utrudnia wypływu moczu. Zwykle pierwszym typowym objawem kamicy nerkowej jest atak kolki nerkowej. Opisywany jest jako nagły, niezwykle silny ból, niekiedy kurczowy, w okolicy nerki lub nieco niżej w dole brzucha, promieniujący do pachwiny. Bezpośrednią przyczyną kolki nerkowej jest przesunięcie się kamienia z nerki do dróg moczowych, co powoduje podrażnienie moczowodów i ich częściowe lub całkowite zablokowanie. Często objawami towarzyszącymi są nudności i wymioty, częste parcie na mocz, pieczenie podczas mikcji i uczucie niecałkowitego opróżnienia pęcherza. Może także wystąpić krwiomocz wynikający z uszkodzenia dróg moczowych. Małe kamienie moczowe mogą przesuwać się przez drogi moczowe do pęcherza, co skutkuje stosunkowo krótkim atakiem kolki (np. kilkugodzinnym). Większe kamienie przemieszczają się znacznie wolniej (nawet kilka dni) lub mogą zatkać przewody, co wymaga interwencji chirurgicznej. Kamica nerkowa – leczenie Przy pierwszym ataku kolki nerkowej należy bezzwłocznie udać się do lekarza, podobnie gdy towarzyszą mu gorączka, dreszcze, intensywne wymioty lub krwiomocz. Natomiast osoby z rozpoznaną kamicą nerkową, gdy zauważą pierwsze objawy kolki, mogą same rozpocząć leczenie (po wcześniejszym ustaleniu postępowania z lekarzem). W chorobie, jaką jest kamica nerkowa, leki to przede wszystkim środki przeciwbólowe i leki rozkurczowe, które rozluźniają ściany dróg moczowych, ułatwiając tym samym wydostanie się kamienia. Należy także pić dużą ilość płynów, nawet 3-4 litry dziennie, co przyspieszy wypłukanie złogów. Jeśli objawy są bardzo nasilone i nie ustępują po kilku godzinach, należy udać się do lekarza, który zastosuje silniejsze leki oraz – jeśli zajdzie taka konieczność – podejmie decyzję o usunięciu kamieni. Kamica nerkowa – leczenie domowe, zapobieganie Po epizodzie kolki nerkowej należy wdrożyć odpowiednie postępowanie w celu zapobiegania kolejnym atakom. Warto wypracować sobie kilka prostych nawyków, które mają zapobiec tworzeniu się kolejnych złogów w nerkach i drogach moczowych. Picie dużej ilości płynów dziennie, takiej, by objętość wydalanego moczu wynosiła ok. 2 litry na dobę. Picie przynajmniej jednej szklanki płynu na noc. Dodatkową porcję warto wypić, gdy w nocy pojawi się potrzeba oddania moczu. Stosowanie leków na kamicę dróg moczowych dostępnych bez recepty, suplementów i herbat ziołowych o właściwościach moczopędnych, rozkurczających, przeciwzapalnych i odkażających – sprawdź Urosept. W schorzeniu, jakim jest kamica nerkowa, dieta ma także duże znaczenie. Zaleca się ograniczenie spożycia mięsa, produktów mlecznych, soli, kawy, herbaty, czekolady, orzechów, szpinaku, rabarbaru i buraków. Bez konsultacji z lekarzem nie powinno się przyjmować preparatów z witaminą D i wapniem. Ważna jest także profilaktyka chorób układu moczowego. Każda infekcja może być czynnikiem sprzyjającym kolce nerkowej, dlatego już przy pierwszych objawach należy rozpocząć odpowiednie leczenie. Udostępnij Atak kamicy nerkowej Kamica nerkowa, nazywana potocznie kamieniami nerkowymi, to obecność w drogach moczowych skrystalizowanych minerałów, których organizm nie był w stanie wydalić lub zneutralizować. Ich rozwój jest związany ze zmniejszoną objętością moczu lub zwiększonym wydalaniem związków mineralnych tworzących kamienie, przekraczającym tzw. próg rozpuszczalności. Złogi powstają w nerkach lub drogach moczowych i mogą nawet osiągać wielkość miedniczki nerkowej. W zależności od związków mineralnych, które je tworzą, można rozróżnić kamienie szczawianowe, cystynowe, moczanowe i fosforanowe. Najczęściej są one złogami szczawianów wapnia. Kamica nerkowa często jest przyczyną wystąpienia krwi w moczu (krwinkomocz lub krwiomocz) i może powodować ból w dolnej części brzucha, promieniujący do boku i pachwiny. Kto jest narażony na kamienie nerkowe? Kamica nerkowa może dotyczyć każdego, jednak najbardziej predysponowane są osoby z niektórymi chorobami lub przyjmującymi konkretne leki. Kamienie nerkowe częściej występują u mężczyzn niż u kobiet. Schorzenie rozwija się u pacjentów w wieku 20-49 lat, a u tych, którzy mają skłonności do wielokrotnych ataków kamicy, zwykle pierwszy raz pojawia się między drugą a trzecią dekadą życia. Zaobserwowano, że osoby, które miały więcej niż jeden kamień nerkowy, prawdopodobnie będą miały nawroty choroby. Czynnikiem ryzyka rozwoju kamicy nerkowej jest historia rodzinna: choroba występuje częściej u osób z przewlekle podwyższonym stężeniem kwasu moczowego we krwi (hiperurykemia). Oprócz wrodzonej wady układu moczowego do przyczyn powstawania kamieni nerkowych zalicza się: nawracające zakażenia dróg moczowych, nadczynność przytarczyc, przyjmowanie niektórych leków, np. glikokortykosteroidów, moczopędnych, zobojętniających i zawierających wapń, środki alkalizujące, wykorzystywane w leczeniu wrzodów żołądka, przedawkowanie witamin C i D3 oraz wapnia, zbyt duże zagęszczenie moczu, spowodowane za małą ilością przyjmowanych płynów, choroby immunologiczne, szczególnie zapalne jelit (np. choroba Leśniowskiego-Crohna), dnę moczanową, powodująca przewlekłe zwiększenie ilości kwasu moczowego we krwi i moczu, przewlekłe choroby, takie jak cukrzyca i nadciśnienie tętnicze krwi, hiperoksaluria, czyli nadmierne wydzielanie kwasu szczawiowego z moczem. Bardzo często czynniki przyczyniające się do kamicy nerkowych występują łącznie. Objawy kamicy nerkowej Zazwyczaj kamienie nerkowe nie dają żadnych objawów, aż do czasu wystąpienia kolki nerkowej, gdy kamień zablokuje naturalne drogi odpływu moczu. Bólowi mogą towarzyszyć nudności i wymioty, bolesne wzdęcia brzucha i pocenie się, które są efektem podrażnienia autonomicznego układu nerwowego. Przez wielu pacjentów ból towarzyszący kolce nerkowej jest określany jako najgorszy ból w życiu, porównywalny z bólem porodowym. Kamienie nerkowe wywołują charakterystyczny krwiomocz. Jeśli kamicy nerkowej towarzyszy infekcja dróg moczowych, to mogą się pojawić gorączka i dreszcze. Czasami z powodu kamicy mogą wystąpić problemy z oddawaniem moczu, parcie na pęcherz oraz ból prącia i jąder. Kolka nerkowa – objawy Objawem kamicy nerkowej jest kolka nerkowa. Większość chorych zgłasza silny ból o nagłym początku, narastający w ciągu kilku minut lub godzin, W zależności od miejsca uwięźnięcia złogu ból może być umiejscowiony w okolicy lędźwiowej, pachwinie, mosznie u mężczyzn, wargach sromowych większych u kobiet lub górnej części uda. Często jednak lokalizacja jest trudna do określenia. Zmiana pozycji ciała nie łagodzi bólu, który nasila się falowo a jego natężenie może się zmniejszać lub zwiększać. Pacjent nie potrafi znaleźć pozycji przynoszącej ulgę i często wije się z bólu. Diagnozowanie kamicy nerkowej Rozpoznanie kamicy nerkowej stawia się na podstawie charakterystycznych symptomów, badania ogólnego moczu i po wykluczeniu innych możliwych przyczyn bólu jamy brzusznej lub bólu lędźwiowego. W celu potwierdzenia diagnozy lekarz (najczęściej urolog lub nefrolog) zwykle zleca wykonanie badania ultrasonograficznego (USG). Przeglądowe RTG brzucha może uwidocznić złogi nieprzepuszczalne dla promieni rentgenowskich i – razem z USG – jest wstępnym badaniem obrazowym u chorych z kolką nerkową w wywiadach. W razie wątpliwości diagnostycznych wykonuje się spiralną tomografię komputerową (TK) nerek, moczowodów i pęcherza moczowego bez podania środka cieniującego. Należy pamiętać, że TK naraża pacjentów na znaczne promieniowanie. Dlatego najpopularniejsze jest badanie ultrasonograficzne w połączeniu z urografią, która pozwala określić rodzaj kamieni. Kamica nerkowa – lek, który pomoże W kolce nerkowej podawane są silnie działające leki przeciwbólowe, najlepiej w postaci czopków, i leki rozkurczowe. W większości przypadków nawet całkiem duże kamienie nerkowe (do 6 mm) udaje się usunąć z dróg moczowych samoistnie, spożywając duże ilości napojów i przyjmując odpowiednie leki – rozkurczające mięśnie gładkie moczowodu lub hamujące jego perystaltykę. Zwykle taki proces trwa około kilku tygodni. Chociaż nie ma sprawdzonych domowych sposobów, aby rozpuścić kamienie nerkowe, takie leczenie można rozważyć u pacjentów, którzy już przechodzili tę chorobę. Wówczas postępowanie ukierunkowane jest na kontrolę objawów i koncentruje się na piciu dużych ilości napojów, ponieważ kamienie potrzebują czasu, aby przejść przez drogi moczowe. Kamica nerkowa – leczenie zabiegowe Jeśli kamienie nie zostaną samoistnie wydalone, stosuje się litotrypsję, czyli zabieg polegający na ich rozbiciu. W zależności od wielkości, umiejscowienia i rodzaju złogu może to być litotrypsja falami uderzeniowymi generowanymi pozaustrojowo (ESWL), ureterorenoskopia (URS) lub przezskórna nefroloitotrypsja (PCNL). Obecnie bardzo rzadko wykonuje się klasyczny zabieg chirurgiczny, jeśli inne metody leczenia nie są skuteczne. W niektórych zawodach (np. piloci linii lotniczych) wymagane jest całkowite usunięcie kamieni z dróg moczowych, zanim pacjent będzie mógł powrócić do pracy. Warto też rozważyć interwencję zabiegową, gdy mamy zaplanowane ważne wydarzenia rodzinne lub towarzyskie czy też wakacje w egzotycznych miejscach. Niezwykle istotna w leczeniu kamieni nerkowych jest dieta. Specjalista dobiera zalecenia zgodnie z typem kamicy. Zwykle polecane jest wykluczenie pewnych produktów, np. ciężkostrawnego mięsa, kawy, czekolady czy kakao, oraz ograniczenie spożycia soli. Należy pamiętać o piciu dużej ilości płynów – co najmniej 2 litrów dziennie.

USG układu moczowego jest badaniem bezinwazyjnym, które pozwala ocenić stan pęcherza moczowego, nerek czy moczowodu. U mężczyzn obrazuje kondycję gruczołu krokowego. Jest wykonywane przy okazji badania ultrasonograficznego całej jamy brzusznej u osób, które zgłaszają niepokojące objawy, odczuwają dotkliwy ból lub mają nieprawidłowe wyniki moczu. Badanie jest z reguły

data publikacji: 18:43 ten tekst przeczytasz w 5 minut Nerki są jednymi z najważniejszych narządów w naszym organizmie. Niestety zazwyczaj przypominamy sobie o nich, dopiero gdy pojawiają się kłopoty i pierwsze problemy z ich działaniem. Kamica nerkowa to jedna z najczęściej występujących dolegliwości układu moczowego. Jakie sygnały powinny cię zaniepokoić i jakie są przyczyny kamicy nerkowej i złogów w nerkach? ilusmedical / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Złogi w nerkach. Jak się tworzą kamienie? Złogi w nerkach. Objawy kamicy nerkowej Czynniki ryzyka kamicy nerkowej Nerki codziennie wykonują wręcz heroiczną pracę w organizmie, filtrując niemal 1800 litrów krwi, lecz by mogły dobrze funkcjonować, muszą być zdrowe. Kamica nerkowa to choroba występująca dość powszechnie, która polega na gromadzeniu się i odkładaniu w nerkach złogów. Z czasem coraz mocniej wpływa na funkcje nerek i ich pracę. Czy można jej zapobiec? Złogi w nerkach. Jak się tworzą kamienie? Kamienie nerkowe to twarde skupiska soli i minerałów, często składające się szczawianów, fosforanu wapnia lub kwasu moczowego. Złogi tworzą się wewnątrz nerki i mogą przemieszczać się do innych części układu moczowego. Z czasem złogi mogą zbijać się w większe kryształki, tworząc kamienie nerkowe. Gdy kamienie są na tyle duże, że organizm nie może ich usunąć z moczem, zalegają w nerkach. Kamienie nerkowe różnią się wielkością, z czasem mogą tworzyć tak duże skupiska, że zajmują całą nerkę, praktycznie uniemożliwiając jej działanie. Kamień nerkowy tworzy się, gdy w moczu gromadzi się zbyt wiele niektórych minerałów. Odwodnienie i niedostateczne nawadnianie organizmu sprzyja ich powstawaniu. W takim przypadku mocz jest bardziej skoncentrowany, a poziom minerałów wyższy. Co ciekawe, kamienie występują częściej u mężczyzn niż u kobiet. Dalsza część artykułu pod materiałem wideo. Mniejsze kamienie nerkowe, które pozostają w nerkach, zazwyczaj nie powodują żadnych objawów. Przykre dolegliwości zaczynają się, gdy kryształek przemieści się do moczowodu. Jeśli złogi są małe, bez trudu przedostaną się drogami moczowymi z nerki do pęcherza, a następnie cewki moczowej i zostaną wydalone podczas mikcji. Taka naturalna droga wydalenia kamieni trwa zazwyczaj od miesiąca do 45 dni. Jeśli jednak złogi zbiły się już w większe skupiska, konieczna będzie pomoc specjalisty, ponieważ kamienie nerkowe pozostające w narządzie mogą zwiększać ryzyko uszkodzenia nerek i generować poważne powikłania. Wydalanie kamieni nerkowych zazwyczaj jest bardzo bolesne. Aby ułatwić ich naturalne usunięcie, należy pić odpowiednią ilość wody. Czasem wymagana jest interwencja medyczna, polegająca na rozbiciu kamieni na mniejsze części lub ich usunięcie. Złogi w nerkach. Objawy kamicy nerkowej Jeśli masz bardzo mały kamień nerkowy, możesz nie odczuwać żadnych objawów, ponieważ kamień może naturalnie i bez oporu przejść przez drogi moczowe. Jednak jeśli twój kamień nerkowy jest większy, prawdopodobnie odczujesz któreś z ośmiu popularnych symptomów kamicy nerkowej. 1. Ból pleców, brzucha lub boku Ból związany z kamieniami nerkowymi – znany również jako kolka nerkowa – jest jednym z najbardziej uciążliwych i trudnych rodzajów bólu. Niektórzy żartobliwie nazywają go męskim porodem, inny porównują go z dźgnięciem nożem. Ból jest ostry i intensywny. Zazwyczaj objaw ten spowodowany jest utknięciem kamienia w moczowodzie, co powoduje jego zablokowanie i wzrost ciśnienia w nerkach. Ból spowodowany kamicą nerkową często zaczyna się nagle. Może pojawiać się i zanikać, co bywa spowodowane skurczami moczowodów, które chcą pozbyć się zalegającej przeszkody. Ból może promieniować do pachwiny. 2. Ból lub pieczenie podczas oddawania moczu Po przejściu złogów z moczowodu do pęcherza może wystąpić dyzuria, czyli ból podczas oddawania moczu. Ból może być ostry lub piekący, podobny do ostrego zapalenia pęcherza. 3. Częste korzystanie z toalety Konieczność częstszego korzystania z toalety to kolejny znak, że kamień przemieścił się do dolnej części dróg moczowych. Potrzeba oddawania moczu i uczucie nagłego parcia na pęcherz mogą pojawiać się również podczas nocy. 4. Krew w moczu Krew w moczu, czyli tzw. krwiomocz, jest powszechnym objawem u osób z kamieniami nerkowymi. Krew może być czerwona, różowa lub brązowa. Czasami komórki krwi są zbyt małe, aby można je było zobaczyć, jednak ich obecność zostanie zidentyfikowana podczas badania moczu. 5. Mętny lub śmierdzący mocz Zdrowy mocz jest klarowny, słomkowożółty i nie ma silnego zapachu. Mętny lub śmierdzący mocz może być oznaką infekcji nerek lub innej części dróg moczowych. Bardzo często kamica nerkowa może przebiegać razem z infekcją dróg moczowych. Zmętnienie moczu jest oznaką ropy w moczu, a zapach może być spowodowany obecnością bakterii. Kolejną przyczyną intensywnego zapachu może być skoncentrowanie moczu. 6. Oddawanie małych ilości moczu Duże kamienie nerkowe czasami utykają w moczowodzie. Ta mechaniczna blokada może utrudnić lub zatrzymać przepływ moczu przez drogi moczowe. Charakterystycznym objawem dla kamicy nerkowej są trudności z oddawaniem moczu mimo uczucia parcia. Pacjenci często skarżą się, że dosłownie oddają mocz po kropelce. 7. Nudności i wymioty To kolejny często występujący objaw złogów nerkowych. Symptomy te występują z powodu wspólnych połączeń nerwowych między nerkami a przewodem pokarmowym. Kamienie w nerkach mogą wyzwalać reakcję w przewodzie pokarmowym, wywołując rozstrój żołądka. Nudności i wymioty mogą być również reakcją organizmu na silny ból. 8. Gorączka i dreszcze Gorączka i dreszcze to objawy infekcji nerek lub dróg moczowych. Może to oznaczać poważne powikłania kamicy nerkowej. Gorączka, która występuje przy infekcji, jest zwykle wysoka. Taki stan wymaga pomocy medycznej. Czynniki ryzyka kamicy nerkowej Chociaż złogi w nerkach, a następnie kamienie nerkowe mogą się rozwinąć u każdego, istnieją pewne czynniki, które mogą zwiększać ryzyko. Niektóre z nich można zminimalizować i kontrolować. Kamienie w nerkach – czynniki ryzyka: płeć męska, wystąpienie kamicy nerkowej, kamienie nerkowe w rodzinie, niskie spożycie płynów lub odwodnienie, dieta bogata w białko, sól (sód) i/lub cukier, nadwaga lub otyłość, cukrzyca, podagra, policystyczna choroba nerek, przyjmowanie leków zobojętniających soki żołądkowe, przyjmowanie diuretyków na bazie wapnia (tzw. leków odwadniających, na obrzęki), stan po operacji bariatrycznej lub innym zabiegu chirurgicznym przewodu pokarmowego, wiek rozrodczy i więcej niż jedna ciąża w wywiadzie ginekologicznym, jesteś w wieku rozrodczym i miałaś jedną lub więcej ciąż, wysoki poziom cystyny, kwasu moczowego, wapnia lub szczawianów w moczu. ZOBACZ TAKŻE Za co odpowiadają nerki i czym objawiają się choroby nerek? "Cichy i podstępny zabójca", który niszczy nasze zdrowie. Jak rozpoznać niewydolność nerek? [WYJAŚNIAMY] Pięć najgorszych chorób nerek kamica nerkowa kamienie nerkowe kamienie w nerkach nerki Nefropatia cukrzycowa. Groźna choroba, która latami nie daje żadnych objawów. Ratunkiem jest proste badanie Trzeba mieć na uwadze, że nefropatia cukrzycowa, choć jest chorobą mało znaną i przez długi czas niedającą żadnych symptomów, nie jest chorobą rzadką. Jest... Warsaw Press Krostki Fordyce'a. Gdy pojawiają się na ustach lub pod oczami, mogą zapowiadać problemy z sercem Plamki Fordyce'a powstają w wyniku gromadzenia się łoju pod skórą. Najczęściej pojawiają się pod pachami, na piersiach czy na narządach intymnych. Szacuje się, że... W tętnicach mogą tworzyć się złogi. Jak się ich pozbyć? [WYJAŚNIAMY] Jeśli już złogi w tętnicach się pojawią, praktycznie niemożliwe jest, aby się ich pozbyć bez użycia inwazyjnych metod leczenia. W naszym zasięgu są jednak dwie... Redakacja Medonet Wyszedł z więzienia, żeby oddać matce nerkę. Podwójny zabójca ukrywał się siedem lat Dzięki policyjnej współpracy sieci ENFAST funkcjonariusze z Biura Kryminalnego KGP wspólnie z norweskimi policjantami zatrzymali w Norwegii ukrywającego się od... PAP 82-latek oddał nerkę synowi. Znane są przypadki jeszcze starszych dawców 82-letni mężczyzna oddał nerkę swojemu 53-letniemu synowi. Przeszczep, który przeprowadzono w Turynie na północy Włoch, uznany został za bezprecedensowy ze... PAP Metody leczenia chorób nerek Nerki są organem, który pełni kluczowe dla naszego organizmu funkcje: pomagają usuwać szkodliwe produkty przemiany materii, regulują ciśnienie tętnicze krwi, a... Pięć najcięższych chorób nerek. Choruje co dziewiąty z nas Choroby nerek bywają określane mianem cichych zabójców. Często początkowo nie dają specyficznych objawów, przez co diagnozuje się je na zaawansowanym etapie... Osiem objawów, które mogą świadczyć o problemach z nerkami Choroby nerek stanowią bardzo złożoną grupę schorzeń o różnych przyczynach i objawach. Problemy z oddawaniem moczu to niejedyny objaw, który powinien wzmóc naszą... Przeszczepy nerek - fakty i mity. Sprawdzam! Każdy zdrowy człowiek posiada dwie nerki, jednak jedna w zupełności wystarcza, by wykonać niezbędną pracę. Mimo możliwości przekazania drugiej nerki innemu... Anna Zimny-Zając Jakie są przyczyny bólu nerek w ciąży? Z jakie powodu w ciąży pojawia się ból nerek? Jakie badania należy wykonać? Czy warto zrobić badanie moczu? Czy ból nerek może oznaczać problemy z rozwijającą się... Lek. Katarzyna Darecka
Ale w pewnych okolicznościach tak się nie dzieje i stężenie tych substancji robi się zbyt duże. Wtedy tworzą się drobne kryształki, określane jako „piasek w nerkach”. Kiedy jednak zaczną się ze sobą zlepiać, powstają złogi, nazywane kamieniami nerkowymi. Tak zaczyna się kamica nerkowa. Jest wiele przyczyn kamicy nerkowej. U wielu ciężarnych pacjentek, wykazujących objawy kamicy nerkowej, problem ten występował już w przeszłości. Czym jest kamica nerkowa i jakie są jej objawy?Kamica nerkowaPojęciem kamicy nerkowej określana jest sytuacja, gdy w drogach moczowych pojawiają się nierozpuszczalne złogi, będące efektem wytrącania się, zawartych w moczu, substancji chemicznych. Aby doszło do powstania złogów, stężenie tych substancji musi znacząco przekraczać dopuszczalne czego robi się kamica nerkowa?Do głównych przyczyn powstawania złogów należą:wysokie stężenie substancji kamicorodnych w moczu ( szczawiany, wapń, fosforany, cystyna, kwas moczowy),zastój moczu,poszerzenie dróg odprowadzających mocz,zakażenia układu powstają w nerkach lub w drogach odprowadzających mocz. W zależności od tego, w której części układu moczowego znajduje się złóg, wyróżnia się: kamicę nerkową, moczowodową i pęcherzową. Kamienie powstałe w tzw. kielichach czy w miedniczce nerkowej przemieszczają się następnie do moczowodu i dalej, do pęcherza moczowego. Jeśli są niewielkie (< 4 mm),wówczas zostają wydalone z moczem. Jeśli powiększaja się, prawdopodobieństwo ich samoistnego wydalenia maleje. Kamienie nerkowe mogą powodować duże dolegliwości, a nawet doprowadzić do uszkodzenia kamicy nerkowejTrzeba pamiętać, że kamica nerkowa nie zawsze daje objawy, dlatego wyróżnia się: bezobjawową, wykrywaną przypadkowo, oraz objawową. Obraz kliniczny kamieni w drogach moczowych u kobiety w ciąży jest w zasadzie identyczny, jak w każdym innym przypadku, dlatego też postępowanie diagnostyczne i lecznicze również wykazuje wiele nerkowa - objaw kamicy nerkowejNajbardziej typowym objawem kamicy nerkowej jest kolka nerkowa. Pojęciem tym określany jest ból, zlokalizowany w okolicy lędźwiowej, promieniujący do spojenia łonowego, narządów płciowych zewnętrznych i wewnętrznej powierzchni ud. W przypadku, gdy zablokowana została cewka moczowa, pojawia się ból w okolicy powstawania bolesnych dolegliwości wynikają z zablokowania odpływu moczu przez nieskuteczne próby przeciskania się złogu przez wąskie światło dróg odprowadzających mocz, powodujące zastój moczu w nerce i rozciąganie miedniczki nerkowej. Pojawiają się wtedy problemy z oddawaniem moczu: bolesne parcie na mocz, ból podczas mikcji (oddawania moczu) oraz częste oddawanie moczu w niewielkich towarzyszącymi bólowi mogą być także:nudności i wymioty,omdlenia,występowanie niskiego ciśnienia krwi (hipotensja), w niektórych przypadkach także i dreszcze pojawiają się najczęściej razem z zakażeniem układu badaniu fizykalnym stwierdzana jest bolesność okolicy nerki. Może wystąpić również zwiększone napięcie mięśni po stronie kolki. Jedynym sposobem na ustąpienie dolegliwości bólowych jest odblokowanie przepływu moczu (np. poprzez przemieszczenie się kamienia do pęcherza moczowego i samoistne wydalenie go z moczem). Warto zwrócić uwagę na fakt, że w wielu przypadkach kamica ma przebieg kamieni nerkowych w ciążyWystępowanie kamieni nerkowych u kobiety ciężarnej może prowadzić do wielu powikłań, które mogą negatywnie wpłynąć na zdrowie matki i prawidłowy przebieg ciąży. Wśród ostrych powikłań kamicy nerkowej wymienić należy: zakażenie układu moczowego, ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, nefropatię zaporową oraz zapalenie nerek może prowadzić do uogólnionego zakażenia i niewydolności nerek. Nefropatia zaporowa stanowi zespół zmian układu moczowego na gruncie morfologicznym i czynnościowym, a związana jest z utrudnionym odpływem moczu, który z kolei jest wynikiem częściowej lub całkowitej niedrożności dróg moczowych. Typowym objawem nefropatii zaporowej jest tzw. wodonercze, czyli poszerzenie układu powstawania roponercza jest natomiast nadkażenie moczu, występujące przy jego zablokowanym odpływie. Może ono prowadzić do powikłań kamicy nerkowej u kobiety ciężarnej, które bezpośrednio dotyczą płodu, jest duże ryzyko wystąpienia porodu przedwczesnego wraz ze wszystkimi powikłaniami wcześniactwa u kamicy nerkowej w ciążyNajczęściej stosowanym badaniem obrazowym jest ultrasonografia (USG) – badanie pierwszego wyboru u kobiet w ciąży. Pozwala ona ocenić stopień zastoju i poszerzenia dróg moczowych i uwidocznić występujące złogi. Kolejnymi ważnymi badaniami są: badanie ogólne moczu, badanie osadu moczu oraz posiew moczu, mające na celu ocenę ewentualnej obecności w moczu: bakterii, leukocytów, krwinek czerwonych, składników mineralnych i in. Nieraz istotne są także badania z krwi. W zależności od rodzaju dolegliwości i ich nasilenia, czasu trwania ciąży i kilku innych czynników, ustalane jest dalsze postępowanie zachowawcze lub kobiet w ciąży najczęściej występuje samoistne wydalenie złogu przez cewkę moczową, oczywiście z uwzględnieniem wielkości złogu. Stosowane leczenie zachowawcze obejmuje odpowiednie nawadnianie organizmu, stosowanie leków przeciwbólowych i rozkurczowych lub też zabiegowe kamicy nerkowej w ciążyNajczęstszą procedurą zabiegową jest cystoskopowe założenie cewnika moczowodowego. Jak sama nazwa wskazuje, metoda ta polega na wprowadzeniu odpowiedniego wziernika, zwanego cystoskopem, poprzez cewkę moczową do pęcherza moczowego i założeniu cewnika do moczowodu. Wskazaniami do takiego leczenia są powikłane postacie kamicy nerkowej, takie jak: nawrotowe kolki nerkowe, utrzymujące się lub wtórne zakażenie, nieustępujący i trudny do leczenia ból. W sytuacjach bardzo poważnych następuje konieczność odprowadzenia moczu z nerki poprzez przezskórną w ciąży, u których w wywiadzie stwierdzona została kamica nerkowa, powinny przede wszystkim pić większą, niż zazwyczaj ilość płynów i, w miarę możliwości, unikać stosowania w nadmiarze preparatów zawierających wapń. Nie bez znaczenia jest również podejmowanie aktywności fizycznej o umiarkowanym nasileniu, która sprzyja przesuwaniu się i wydalaniu złogów.
W nerkach lub drogach moczowych tworzą się wówczas kamienie. Mogą być one różnych rozmiarów. Niektóre są tak małe, że nie możemy dostrzec ich gołym okiem. Inne, nieco większe, mogą mieć nawet ponad 2 centymetry średnicy. W niektórych przypadkach mogą one zablokować miedniczki i kanaliki nerkowe.
Napady złości występują nawet u niemowląt, jednak znacznie częściej borykają się z nimi rodzice kilkulatków. Jak radzić sobie, gdy dziecko za nic nie chce się uspokoić, krzyczy, wyrywa się i płacze? Napady złości u dziecka są większości rodziców dobrze znane. Ku ich rozpaczy, często zdarzają się w miejscach publicznych, gdy mamie czy tacie trudniej nad dzieckiem zapanować, gdy bardziej przejmują się jego zachowaniem i reakcją otoczenia. Tak dzieje się, gdy np. dziecko spędza spokojnie cały dzień w przedszkolu, a gdy tylko mama pojawia się, by je odebrać, zaczyna jeden ze swoich napadów złości. Wyrywa się, szarpie, tupie, krzyczy, zrzuca z siebie plecak, biegnie w inną stronę niż powinno, no i płacze. Krótko mówiąc: wprowadza wokół siebie mnóstwo chaosu. M jak mama: Co powinno umieć 5-letnie dziecko? Napady złości: przede wszystkim poznaj ich przyczynę Mama, która obserwuje u swojego dziecka takie napady złości, często sama czuje złość, niepokój, a jeśli atak obserwują rówieśnicy kilkulatka i inni rodzice - często i zażenowanie. Pierwszym sposobem na poradzenie sobie z dziecięcymi napadami złości jest próba skupienia się właśnie na uczuciach, jakie dziecku wtedy towarzyszą i które powodują takie zachowanie, a nie na jego zachowaniu. Czasem przyczynę da się łatwo zdiagnozować i zaradzić problemowi. Jeśli przyczyną złości jest głód, łatwo temu zaradzić. Chęć ubrania różowych bucików zamiast czerwonych lub upieranie się, że rowerek jest koniecznym towarzyszem spaceru - po dyskusjach i tu można dojść do porozumienia, w końcu nie są to najważniejsze kwestie. Napady złości u dziecka mogą również powodować wydarzenia z dnia codziennego: powrót mamy do pracy, kłótnia z kolegami w przedszkolu, słowa przedszkolanki, które nie spodobały się kilkulatkowi. Są też takie zachowania dziecka, które trudno czymkolwiek wytłumaczyć. Niektóre dzieci z charakteru są bardziej temperamentne i skłonne do napadów złości niż inne. Co robić właśnie w takich sytuacjach: gdy tak naprawdę nie wiemy, jak zareagować, postępować, by dziecko wreszcie się uspokoiło? - Rodzice, kierowani jak najlepszymi intencjami, chcą zaoferować dziecku absolutnie wszystko. Stają się "zbyt dobrzy" i nie ograniczają dziecka w żaden sposób. W takiej sytuacji nie ma wyjścia, dziecko wzrasta w przekonaniu, że dużo się mu należy. Warto dodać, że niektóre dzieci po prostu takie są, miewają napady złości częściej niż inne. To wszystko trzeba zrozumieć i nauczyć się odpowiednio z nimi postępować - zaznacza Aleksandra Piotrowska, psycholog dziecięcy w studiu "Dzień dobry TVN". Co więc warto zrobić w sytuacjach, gdy dziecko swoją złością destabilizuje spokój w swoim otoczeniu? Przeczytaj także: "Nie kupię ci, bo..." - jak mądrze odmawiać dziecku? Napady złości: jak reagować? 1. Jeśli widzisz, że u dziecka zapowiada się na jeden z napadów złości, spróbuj odwrócić jego uwagę od sytuacji, przedmiotu, wywołującego taką reakcję. Zawołaj przebywającą w pobliżu koleżankę kilkulatka, pokaż mu rosnące wokół kwiatki, siedzącego na drzewie ptaszka, ulubioną zabawkę, włącz płytę z ukochaną bajką. Atakom złości najlepiej zapobiegać, ale nie zawsze się to udaje. 2. Choć jest to bardzo trudne, w przypadku ataku złości trzeba zachować jak najwięcej spokoju. Jeśli dziecko krzyczy, wyrywa się i zwraca na siebie uwagę, trudno nie zareagować, ale można to zrobić w sposób, który przytłumi jego napady złości. Mówiąc do dziecka można obniżyć głos, przybrać spokojny ton. Najlepiej unikać kontaktu wzrokowego i dotyku. Pozostawienie dziecka samemu sobie też jest dobrym wyjściem. Oczywiście nie na środku ulicy, ale w pokoju czy przedszkolnej szatni jest to możliwe. Postępować według zasady: "Skoro nie chcesz iść/się uspokoić, to nie". Gdy dziecko zobaczy, że jego zachowanie nie wywołuje reakcji, z czasem będzie z niego rezygnować. 3. Jeśli przyzwyczaiłaś dziecko do tego, że swoimi napadami złości wymusza wszystko, co chce, i taka sytuacja jest do naprawienia. Najpierw dziecko nauczyło się, że dostaje to, czego sobie zażyczy, teraz pora uświadomić mu, że nie do końca tak jest. Racjonalne potrzeby trzeba oczywiście zaspokoić, ale nieracjonalnych zachcianek nie ma sensu spełniać. - Uczymy dzieci, że mogą zdobyć naszą uwagę, używając do tego właśnie napadów złości, a to jest fatalny sposób. Wiedzą, że jak będą się wściekać, krzyczeć, butnować, jak zrobią rodzicom numer przy innych, dostaną to, na czym im zależy. Tego trzeba je oduczyć. Pozwólmy dziecku nauczyć się, że są chwile, kiedy nikt się nim nie zajmuje, że jest czas, kiedy musi samo się sobą zająć. Trzeba odpuszczać drobiazgi, dać dziecku pole do własnych decyzji. Pójść przeczytać gazetę, wypić kawę, a awanturujące się dziecko zostawić samemu sobie - dodaje Aleksandra Piotrowska. Przeczytaj: Nadopiekuńczy rodzice to niezaradne dzieci? Unikaj tych błędów! 4. Pamiętaj, że nieprawdą jest iż "złość piękności szkodzi". Pozwól dziecku wyrażać swoje uczucia, również te negatywne. Jak zaznacza Aleksandra Piotrowska, agresywne zachowania są właściwe prawie wszystkim dzieciom, bez względu na wiek i płeć. Lepiej, żeby dziecko raz wyrzuciło z siebie wszystkie negatywne emocje niż tłumiło je w sobie przez długi czas. Niech krzyczy i tupie, ty się do niego nie dołączaj, przyjmij raczej pozycję obserwatora i pilnuj, czy dziecko w swoim ataku nie zrobi sobie krzywdy. 5. Nie bój się ukarać dziecka. Oczywiście nie chodzi o uderzenie, poniżenie czy nakrzyczenie na dziecko. Chodzi o karę, która nauczy je, że jego działanie przynosi konsekwencje. Jeśli dziecko mimo wielokrotnych próśb i upomnień upiera się, by rzucać zabawkami w każdą osobę, która wejdzie do pokoju, powiedz, że następnym razem zabawki zostaną mu odebrane i postępuj zgodnie ze swoimi słowami. Dziecku nie stanie się żadna krzywda a kara nie będzie zbyt wygórowana. Po kilku napadach złości zrozumie, że nie warto rzucać zabawkami. 6. Jeśli zauważasz, że żadne sposoby nie działają na dziecko, a napady złości wręcz przybierają na sile, skorzystaj z pomocy psychologa dziecięcego. Jego doświadczenie i porady powinny pomóc uporać się z problemem. Polecamy: Kiedy z dzieckiem pójść do psychologa, a kiedy do pedagoga i psychiatry? Czy twoje dziecko jest gotowe na nocowanie u dziadków? Pytanie 1 z 9 Pakujecie się na wakacje lub weekend poza domem. Jak reaguje twoje dziecko? cieszy się z wyjazdu i koniecznie chce pomóc w pakowaniu niechętnie rozmawia o podróży, reaguje płaczem lub stanowczo protestuje zadaje mnóstwo pytań o to, jak daleko jedziecie i jak będzie wyglądać jego łóżko Najczęściej u dzieci lekarze diagnozują kłębuszkowe zapalenie nerek. Objawami chorób nerek u dziecka są obrzęki, krwiomocz, ból w okolicy lędźwiowej, oddawanie małych ilości moczu. Podstawą diagnostyki są badania krwi i moczu oraz badania obrazowe, np. USG lub tomografia komputerowa. Nerki zalicza się do najważniejszych narządów znajdujących się w organizmie człowieka. Wszelkie zaburzenia w ich funkcjonowaniu negatywnie wpływają na stan zdrowia. W wyniku wielu chorób może dojść do niewydolności nerek, a z czasem również do nieodwracalnego upośledzenia ich funkcji. W leczeniu chorób nerek dużą rolę odgrywa właściwe odżywianie. Wszelkie błędy żywieniowe stanowią bowiem dodatkowe obciążenie dla tych narządów. Odpowiednia dieta w chorobach nerek wspomaga proces leczenia. Jak więć powinna wyglądać dieta na nerki? Zobacz film: "Morwa biała - idealna dla diabetyków i chorych na nerki" spis treści 1. Dieta na nerki 2. Dieta w kamicy nerkowej 3. Dieta w kamicy szczawianowej 4. Dieta w kamicy moczanowej 5. Dieta w kamicy fosforanowej 6. Dieta w kamicy cystynowej 7. Dieta przy niewydolności nerek 8. Dieta dla osób poddawanych dializie rozwiń 1. Dieta na nerki Najważniejsze jest ograniczenie lub nawet całkowite wyeliminowanie soli z diety. Niestety nie wystarczy tutaj schowanie solniczki. Sól ukrywa się w wędzonych mięsach, wędlinach, oliwkach, kwaszonej kapuście, wędzonych rybach oraz daniach mrożonych i puszkowanych. Ponadtonależy ograniczyć spożycie mięsa. Podwyższa ono stężenie wapnia, szczawianów oraz kwasu moczowego, co bardzo sprzyja powstawaniu kamieni nerkowych. Badania dowodzą, że ryzyko wystąpienia kamicy nerek wzrasta trzykrotnie u osób jedzących dużo mięsa. Białko zaś jest czynnikiem zakwaszającym płyny ustrojowe oraz mocz. Do powstawania kamicy nerkowej przyczyniają się też produkty bogate w szczawiany, których nadmiar zostaje zatrzymany w nerkach w postaci złogów. Trzeba więc zrezygnować z warzyw, takich jak: szpinak, rabarbar, buraki i botwina. Wspaniałym obrońcą w walce z kamieniami nerkowymi jest woda. Przy skłonnościach do złogów nerkowych trzeba pić do ośmiu szklanek dziennie. Rozcieńczanie moczu ułatwia wydalanie nadmiaru szczawianów i wapnia, co zapobiega łączeniu się i krystalizowaniu tych związków. Wodę powinno się pić samą lub z dodatkiem soku jabłkowego. Herbata, czekolada, słodkie napoje czy soki powodują dodatkowe zakwaszenie moczu, tworząc warunki do powstawania kamieni. O swoje nerki można zadbać wprowadzając do diety błonnik. Jego najlepszymi źródłami – dla osób skłonnych do odkładania się kamieni – są otręby ryżowe i kukurydziane. 2. Dieta w kamicy nerkowej Kamica nerkowa to schorzenie nerek polegające na wytrącaniu się w drogach moczowych złogów w postaci kamieni. Najczęściej kamienie tworzone są ze szczawianów wapnia (70-80%), ponadto mogą być zbudowane z fosforanu amonowo-magnezowego (10%), fosforanu wapnia (5-10%), kwasu moczowego (5-10%) lub cystyny (1-3%). Przy chorobach nerek istotne znaczenie odgrywa ilość przyjmowanych płynów, spożywanej soli kuchennej oraz białka. Planując dietę, należy wziąć pod uwagę masę ciała chorego, bilans wodny i stężenie elektrolitów we krwi. W każdej postaci kamicy nerkowej należy pić duże ilości wody – powyżej 3 litrów na dobę, aby zapobiec wytrącaniu się złogów kamieni oraz ułatwić wydalanie już występujących. Należy zmniejszyć spożywanie soli kuchennej oraz białka (głównie pochodzenia roślinnego, czyli fasoli, soi, soczewicy na rzecz mięsa i ryb). W przypadku kamicy wapniowej należy zmniejszyć spożycie produktów bogatych w wapń, a należą do nich np.: mleko, śmietana, twaróg i ser żółty. Ponadto trzeba ograniczyć spożycie ryb oraz czekolady. Dieta w kamicy moczanowej powinna być bogata w warzywa i owoce. Jednocześnie należy zrezygnować z takich produktów, jak wątróbka, cynaderki, baranina, wieprzowina, sardynki, śledzie, czekolada, kawa, kakao, orzechy i mocna herbata. Jako źródło białka podaje się mleko oraz jego przetwory. Przy kamicy szczawianowej konieczne jest wyeliminowanie z diety produktów zawierających kwas szczawiowy. Do produktów tych należą: szpinak, szczaw, czekolada, kakao, rabarbar i mocna herbata. Dodatkowo trzeba zmniejszyć spożycie wapnia. Kolejną chorobą nerek jest zespół nerczycowy. Przy tym schorzeniu pacjent musi spożywać większe ilości białka, którego 80% powinno być pochodzenia zwierzęcego. Dodatkowo, chory powinien ograniczyć spożycie soli kuchennej, a także tłuszczu, którego dzienna porcja nie powinna przekraczać 70 g. Taką dietę trzeba stosować przez wiele miesięcy. 3. Dieta w kamicy szczawianowej Produkty niewskazanymi w kamicy szczawianowej są: czekolada, kakao, szczaw, szpinak, rabarbar, botwina, cytryna, agrest, suszone śliwki, suszone figi, rzepa, nasiona roślin strączkowych, mocna herbata, kawa, ostre przyprawy (w tym pieprz). Produkty dozwolone w ograniczonych ilościach: cukier, mleko, jajka, ziemniaki, śliwki, truskawki, marchew, buraki, pomidory, zielony groszek, groch oraz inne rośliny strączkowe. Produkty zalecane: duże ilości płynów, mięso, zwłaszcza drobiowe, ryby, kapusta, ogórki, cebula, owoce (poza wymienionymi wyżej), masło, produkty zbożowe oraz zioła (ziele nawłoci, rdestu ptasiego i skrzypu). Pacjenci cierpiący na postać jelitową tej kamicy powinni zwiększyć ilość wapnia w pożywieniu, co spowoduje zmniejszenie wchłaniania szczawianów. 4. Dieta w kamicy moczanowej Aby zmniejszyć zawartość kwasu moczowego w moczu, należy ograniczać spożycie związków purynowych. Związki te występują w mięsie i jego wyrobach, należy więc zmniejszyć spożywanie tych produktów do 150 g na dobę. Produkty niewskazane: podroby (wątroba, nerki, mózg i serca), sardynki, czekolada, kakao, mocna herbata, kawa, wieprzowina, baranina, śledzie, kawior, orzechy. Produkty dozwolone w ograniczonych ilościach: ryby, mięso wołowe, cielęce lub drób, wywary mięsne i grzybowe, rośliny strączkowe (groch, fasola, soczewica i bób) oraz masło. Produkty zalecane: duża ilość płynów, w tym wody mineralnej, warzywa, owoce, mleko, chudy ser, ziemniaki, cukier oraz potrawy mączne. 5. Dieta w kamicy fosforanowej Produkty zabronione: sery, rośliny strączkowe i ich nasiona, alkaliczne wody mineralne. Produkty dozwolone w ograniczonych ilościach: ziemniaki, warzywa, owoce, mleko, jajka. Produkty zalecane: duże ilości płynów, mięso, ryby, sery, chleb, wszystkie rodzaje kasz, makarony, masło, zioła (ziele skrzypu, owocnia fasoli, korzeń wilżyny, kwiat wiązówki). W leczeniu kamicy fosforanowej najistotniejsze jest zakwaszenie moczu. Nie można jednak tego osiągnąć wyłącznie dzięki diecie, dlatego konieczne jest włączenie leków zakwaszających. 6. Dieta w kamicy cystynowej Produkty zabronione: szpinak, rabarbar, agrest, rodzynki, śliwki, goździki, borówki, winogrona, rośliny strączkowe, kakao oraz szczaw. Produkty dozwolone w ograniczonych ilościach: mleko i przetwory mleczne, fasola, pomidor, brukselka, pomarańcza, ananas, truskawka. Produkty zalecane: inne produkty roślinne. 7. Dieta przy niewydolności nerek W diecie na niewydolność nerek należy zwrócić uwagę na wiele czynników. Ilość spożywanych kalorii – chorzy z prawidłową masą ciała, powyżej 60 roku życia powinni dostarczać organizmowi 35 kcal/kg masy ciała na dobę, a chorzy poniżej 60 roku życia – od 30 do 35 kcal/kg masy ciała na dobę, czyli ok. 2000-2500 kcal/dobę. U chorych mało aktywnych wystarczające spożycie to 1800-2000 kcal/dobę. Białko – o jego ilości w diecie decyduje stężenie mocznika i kreatyniny w osoczu krwi oraz klirens kreatynowy (GFR). Ograniczenie białka zapobiega konieczności leczenia dializacyjnego. Minimalna zawartość białka, jaką musi zawierać dieta, to 20 g na dobę z dodatkiem aminokwasów egzogennych. Średnie ograniczenie białka wynosi 40-50 g na dobę, natomiast małe ograniczenie to 60-70 g na dobę. Białko powinno być pełnowartościowe, z produktów pochodzenia zwierzęcego: chude mięso, chude mleko, sery twarogowe, białko jaj, kefir, jogurt. Tłuszcze – ich spożycie przy niewydolności nerek nie wymaga ograniczenia, warto jednak wybierać te pochodzenia roślinnego, czyli na przykład oliwę z oliwek, olej sojowy, słonecznikowy, rzepakowy. Z kolei niewskazany są: smalec, łój, margaryny twarde, słonina, a także tłuste mięsa, jak baranina, wieprzowina, podroby, kaczka, gęś, tłuste ryby, sery żółte i topione, boczek, pasztety, parówki. Spożycie płynów – ilość przyjmowanych płynów powinna być uzależniona od takich czynników, jak obrzęki, nadciśnienie tętnicze i ilość wydalanego moczu. Należy przy tym uwzględnić płyny zawarte w zupach, sosach, warzywach i owocach. Sód – przy wyrównanej niewydolności nerek ograniczenie spożycia sodu nie jest konieczne. Dobrą regułą jest jednak niespożywanie więcej niż 1 łyżeczki soli dziennie. Fosfor – chorzy z niewydolnością nerek powinni ograniczyć spożycie produktów bogatych w fosfor, w tym podrobów, produktów zbożowych, serów dojrzewających podpuszczkowych i topionych, roślin strączkowych, ryb, żółtek jaj, grzybów, wędlin i mleka w proszku. Potas – przy wyrównanej niewydolności nerek zapotrzebowanie na potas jest większe niż zwykle, natomiast w okresie schyłkowej niewydolności powinno być ograniczone do 1500-2000 mg na dobę. Oznacza to konieczność wykluczenia z diety suchych nasion strączkowych, otrębów, kakao, czekolady, orzechów, suszonych owoców, bananów, awokado, pomidorów, ziemniaków, warzyw liściastych i grzybów. 8. Dieta dla osób poddawanych dializie Pacjenci poddawani dializom często są niedożywieni, dlatego też konieczne jest zwiększenie ilości dostarczanych kalorii do 35-40 kcal/kg masy ciała na dobę. Głównym źródłem węglowodanów w ich diecie powinny być produkty zbożowe, takie jak makarony, kasze, mąka skrobiowa, chleb skrobiowy niskobiałkowy. Konieczne może się okazać uzupełnienie białka za pomocą preparatów odżywczych, gdyż w trakcie dializ dochodzi do jego utraty. Z kolei zapotrzebowanie na tłuszcz wynosi 30-35% energii przy dializie pozaustrojowej i 35-40% energii przy dializie otrzewnowej. Jako źródło tłuszczów należy wybierać produkty pochodzenia roślinnego (oleje i oliwy) zamiast produktów zwierzęcych. Leczenie z zastosowaniem dializ wymaga ograniczenia spożycia potasu, fosforu i sodu. Z kolei uzupełniać należy spożycie witaminy A, C i D. Dieta na chore nerki ma ogromne znaczenie, gdyż spożywanie niektórych produktów, zwłaszcza tych bogatych w białko, potas, fosfor i sód, jest dla tego narządu dużym obciążeniem. Rezygnując z nich, odciążamy i tak źle pracujące nerki. polecamy
Kamica nerkowa jest schorzeniem, które przez wiele lat może przebiegać bezobjawowo lub skąpoobjawowo, a zalegające w nerkach złogi stopniowo powiększają swoją masę, czasami całkowicie wypełniając przestrzeń miedniczek nerkowych oraz kielichów nerki – mówi się wówczas o tzw. kamieniach odlewowych.
Panie Doktorze jak leczyć i czym jak moja córka 3-letnia ma złogi wielkości 2mm w kielichu dolnym nerki prawej mój nefrolog twierdzi że same zostaną wydalone z moczem i czy powinna brac apodoxan pol tabletki jeśli tylko w ostatnim usg wyszlo ze mo mikcji mocz zalega 1,5ml moczu w pęcherzu proszę bardzo o wytumaczenie mi tego i jak dlugo moja córka musi przyjmować furargin jeśli pozostał jej reflus lewostronny 2stopnia bez zmian KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu Badania moczu USG nerek Nefrologia Co to jest kolka nerkowa? Kolka nerkowa to intensywny ból, który jest objawem kamicy nerkowej. Obejrzyj film i dowiedz się więcej na temat ataku kamicy nerkowej. Zapoznaj się z wypowiedzią eksperta. Lek. Małgorzata Horbaczewska 82 poziom zaufania Witam serdecznie. Niestety nie jest to na tyle proste do wyjaśnienia aby robić to za pomocą porady internetowej. Rzeczywiście złogi mogą same ulec wydaleniu. Leki zaordynowane należy brać w dawkach zaleconych przez specjalistę, ponieważ oddziaływują one na naczynia krwionośne i samodzielne zwiększenie dawki może okazać się poważne w skutkach. 0 redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Zastój moczu w nerce - czy może prowadzić do raka? – odpowiada Lek. Tomasz Stawski Dwa hyperechogeniczne ogniska w nerce u rocznego dziecka – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska Problem z wydaleniem moczu u 11-letniej córki – odpowiada Renata GrzechociĹska Drobne złogi na nerce – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka Pęcherz moczowy opróżniony z moczu całkowicie, utrzymuje się poszerzenie miedniczki po stronie lewej – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Białko i limfocyty w moczu oraz leukocytoza – odpowiada Lek. Jacek Ławnicki Złogi w nerce a wynik badania moczu – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Złogi w kielichu dolnym nerki – odpowiada Lek. Tomasz Stawski Kamica nerkowa a podwyższone erytrocyty w moczu – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Jacek Zachwieja KZN a wynik badania ogólnego moczu – odpowiada Aleksander Ropielewski artykuły Zaburzenia mikcji - charakterystyka, najczęstsze zaburzenia, co to jest mikcja Zaburzenia mikcji mogą występować u pacjentów w ka Badanie urodynamiczne z pomiarem przepływu moczu - charakterystyka, wskazania, przebieg Badanie urodynamiczne z pomiarem przepływu moczu m Kamica moczowa - objawy, przyczyny, diagnoza i leczenie Kamica moczowa to najczęstsza choroba układu moczo . 142 279 425 126 230 499 162 430

złogi w nerkach u niemowlaka